Statystyka centralnych zaćmień Słońca
widocznych w Polsce w III tysiącleciu

Poniższa tabela, diagramy oraz rysunki stanowią krótką statystykę centralnych zaćmień Słońca, widocznych na obecnych ziemiach polskich w III tysiącleciu. Zanim przystąpisz do studiowania tych danych dobrze byłoby, byś zapoznał się z tekstem, który znajduje się tutaj. Przewidywanie zjawisk astronomicznych mających nastąpić w odległej przyszłości nie jest sprawą tak łatwą, jak osobie postronnej mogłoby się z początku wydawać. Wiarygodność poniższych obliczeń jest ograniczona, podchodź więc do nich dosyć krytycznie. Listę zaćmień Słońca, których dotyczy poniższa statystyka, znajdziesz tutaj.

Lista zjawisk

Tabela prezentuje wszystkie centralne zaćmienia Słońca widoczne w omawianym okresie (2001-3000), z podziałem na kolejne wieki. Pierwsza kolumna zawiera numer stulecia w zapisie arabskim, druga — datę zjawiska, trzecia — rodzaj zjawiska (C — całkowite, O — obrączkowe). Wyróżnienie niektórych zjawisk kolorem szarym oznacza, że ich przebieg jest niepewny, tzn. trudno jest jednoznacznie stwierdzić, czy będą one widoczne w Polsce. W ich przypadku decydująca będzie rzeczywista wartość poprawki delta T. Najbardziej problematyczny jest przebieg zaćmienia całkowitego 23 marca 2536 r., które nie jest wliczane do dalszych statystyk oraz nie figuruje w wykazie zaćmień. Zajrzyj też do tego dokumentu.

Wiek Data Rodzaj
21 13 lipca 2075 O
23 lipca 2093 O
22 7 października 2135 C
25 maja 2142 C
10 lutego 2195 O
14 kwietnia 2200 C
23 16 maja 2227 C
24 21 sierpnia 2305 O
19 marca 2379 C
22 lipca 2381 C
25 2 września 2426 C
5 listopada 2431 O
20 kwietnia 2433 C
22 czerwca 2457 O
12 lipca 2466 O
26 23 marca 2536 C
16 lipca 2596 O
27 7 czerwca 2654 C
8 czerwca 2681 C
28 1 lipca 2717 C
10 maja 2757 O
21 maja 2775 O
29 21 czerwca 2802 O
13 sierpnia 2808 C
22 kwietnia 2851 O
14 maja 2887 O
30 26 lipca 2902 C
15 sierpnia 2911 C
3 marca 2994 O

Częstość występowania

Według stuleci:

Częstość występowania — według stuleci

Według miesięcy:

W miesiącach letnich (czerwiec — wrzesień) wystąpi 50% wszystkich zjawisk.

Częstość występowania — według miesięcy

Czas trwania

Najdłuższe:

Najkrótsze (z pominięciem zjawisk o niepewnym przebiegu):

Czy wiesz, że…

…zaćmienie obrączkowe 10 lutego 2195 r. należy do rzadkiego typu zjawisk centralnych posiadających jedną granicę? Takie zjawiska zachodzą, gdy cień Księżyca tylko częściowo dotyka powierzchni Ziemi, najczęściej w okolicach podbiegunowych (taki sam charakter ma zaćmienie obrączkowe z 31 maja 2003 r., widoczne w Polsce). Widoczność takiego zaćmienia w danym miejscu zależy od tego, jak głęboko Ziemia wejdzie w stożek cienia. Według obliczeń Freda Espenaka (GSFC/NASA) w latach -2999…3000 będzie łącznie 81 takich zjawisk, co stanowi zaledwie 2% wszystkich zaćmień obrączkowych w tym okresie,

najmniejszy odstęp między kolejnymi zaćmieniami całkowitymi to zaledwie 2 lata (2379 — 2381); największy odstęp to 221 lat (2433 - 2654),

najmniejszy odstęp między kolejnymi zaćmieniami obrączkowymi to 9 lat (2457 — 2246); największy odstęp to 161 lat (2596 — 2757),

…niektóre zjawiska należą do wspólnych rodzin sarosów:

[ Centralne zaćmienia Słońca widoczne w Polsce w III tysiącleciu | Datowanie zjawisk astronomicznych | Zaćmienia | Astronomia ]

[ Strona główna | Informacje techniczne | Nowości | Mapa strony | PGP ]

Ostatnia aktualizacja: 13 lutego 2003


© 1999–2018 by Tomasz Lewicki

Dobra strona!

Creative Commons Spam Poison Valid XHTML Valid CSS2 Kubuntu PageRank